تصفيه آب و فاضلاب

كلمه غشا براي توصيف يك رابط نازك استفاده مي شود كه به عنوان يك مانع انتخابي عمل مي كند و مي تواند براي كنترل ميزان نفوذ گونه هاي شيميايي كه با آن در تماس هستند كنترل شود (Bakeret al.، 1991). غشاها از طريق تفاوت در جداسازي تأثير مي گذارند22 حلاليت و نفوذ يا اندازه مولكولي. غشا in در طبيعت در سلولهاي بيولوژيكي وجود دارد و غشاهاي مصنوعي كه از اين پديده تقليد مي كنند معمولاً براي اهداف مختلفي از جمله رهاسازي كنترل شده دارو ، جداسازي گاز ، كاربردهاي الكترونيكي و تصفيه فاضلاب استفاده مي شوند. غشاها با تركيب و ساختار مشخص مي شوند. غشاهاي مورد علاقه در اين رساله به صورت غشاهاي متراكم غير منفذي يا غشاهاي ريز متخلخل دسته بندي مي شوند. غشاهاي متراكم از ساختارهاي متراكم ، يكنواخت تشكيل شده اند كه از طريق آنها نفوذها توسط نفوذ تحت نيروي محرك فشار ، غلظت يا شيب پتانسيل الكتريكي منتقل مي شوند. جداسازي اجزا توسط غشا مربوط به ميزان انتقال آنها در مواد غشايي است كه تابعي از نفوذ و حلاليت آنها در مواد غشا membrane است. از مواد متراكم معمولاً در كاربردهاي جداسازي گاز استفاده مي شود و از موادي مانند آب شيرين كن(RO) و  لاستيك سيليكون و پلي تترا فلورواتيلن تشكيل مي شود. مولكولهاي بزرگتر از منافذ بزرگتر توسط غشا كاملاً رد مي شوند. مولكولهاي كوچكتر از بزرگترين منافذ ، اما بزرگتر از كوچكترين منافذ ، در رابطه با توزيع اندازه منافذ تا حدي رد مي شوند. به طور كلي ، تنها ذرات مخازن پلي اتيلن با اختلاف قابل توجهي در اندازه مولكولي مي توانند با استفاده از غشاran جدا شوند. علاوه بر اين ، غشاهاي ريز متخلخل مي توانند آبگريز يا آب دوست باشند. در غشاهاي آب دوست ، منافذ غشا با مايع پر مي شوند در حالي كه در غشاهاي آبگريز قرار دارند ؛ منافذ در حين كار پر مي شوند. غشاهاي آب دوست به طور كلي براي فيلتراسيون فاز مايع ترجيح داده مي شوند ، در حالي كه آبگريز مناسب تر استعمليات انتقال 24 گاز در سپتيك تانك به دليل انتشار بيشتر گازها از طريق گازهاي ديگر در مقايسه با مايعات.اصطلاح بيوفيلم براي توصيف كلني سلولهاي باكتريايي توسط ازن ژنراتور استفاده مي شود ، كه در يك ماتريس از ماده پليمري خارج سلولي نگهداري مي شوند و توسط خود ارگانيسم ها توليد مي شود (Madigan & Martinko، 2006). تصور مي شد كه بيوفيلم ها به عنوان يك سطح در ارتباط هستند ، اما اخيراً اصطلاح بيوفيلم به گونه اي گسترش يافته است كه شامل لجن دانه اي است و مشخصه اصلي آن وجود شيب هاي بستر است (مورگنروت ، 2008). بيوفيلم رايج ترين شكل زندگي باكتريايي در دريچه منهول است. با كپك كه در دوش رشد مي كند ، پلاك روي دندان نمونه هاي رايجي است (Madigan & Martinko، 2006). چهار دليل در مورد شكل گيري بيوفيلم ها مشخص شده است: (الف) ايمني در تعداد ؛ ب) به سلولها اجازه مي دهد در يك محل مطلوب باقي بمانند (به عنوان مثال نزديك به منبع سوبسترا) ؛ (ج) به سلولهاي باكتري اجازه مي دهد نزديك به هم وجود داشته باشند ، ارتباط بين سلولي ؛ (د) روشي پيش فرض است كه سلولهاي باكتريايي رشد مي كنند (ماديگان و مارتينكو ، 2006). حجم قابل توجهي از تحقيقات مربوط به جلوگيري از تشكيل بيوفيلم است ، به ويژه در برنامه هاي پزشكي ، كه تشكيل بيوفيلم مي تواند منجر به گسترش شود. عفونت (مونرو ، 2007) ، يا در فرايندهاي جداسازي غشا ، جايي كه تشكيل بيوفيلم مي تواند منجر به كاهش شار نفوذ شود