تصفيه آب و فاضلاب

نيتروژن آمونياك در مخازن پروپيلن (اصطلاحي كه نيتروژن را به دو شكل NH3 و NH4 + توصيف مي كند) يك محصول تجزيه مشخص مواد آلي و اوره است. اين رايج ترين آلاينده نيتروژني موجود در فاضلاب است كه تخمين زده مي شود سالانه 100000 تن نيتروژن آمونياك در آبهاي داخلي انگليس تخليه شود (DEFRA 2002). وجود نيتروژن آمونياك در فاضلاب تعدادي از مشكلات را به وجود مي آورد. در سطوح بالا (35 ~ ميلي گرم در ليتر و بيشتر) بوي نامطبوع و شديد متمايز توسط بيني انسان قابل تشخيص است. شكل غير يونيزه ، NH3 ، مي تواند باعث تغيير pH و تغيير در حلاليت مواد سمي شود ، و بر آب دريافت كننده تأثير منفي بگذارد. نيتروژن آمونياك19 همچنين تحت نيتريفيكاسيون (تبديل بيولوژيكي به نيترات) قرار مي گيرد و باعث كاهش اكسيژن محلول در دريافت آب مي شود. قرار گرفتن در معرض 24 ساعت غلظت نيتروژن تومونياك به ميزان كم 0.2 ميلي گرم در ليتر براي ماهي ها سمي گزارش شده است (Woods 2003). در نتيجه آژانس هاي حفاظت از محيط زيست مانند آژانس محيط زيست ايرلند شمالي ، كه وظيفه تنظيم تخليه فاضلاب را بر عهده دارند ، محدوديت هاي سختگيرانه اي را براي تخليه در مناطقي كه به عنوان زيستگاه ماهي ها به كار مي روند ، تعيين كنيد (استوارت 2014).نيترات (NO3-) محصول اكسيداسيون بيولوژيكي آمونياك است ، بنابراين معمولاً در فاضلاب يافت مي شود. اگرچه ترشح نيتروژن نيترات به جاي نيتروژن آمونيوم در لوله كاروگيت به دريافت آب ترجيح داده مي شود زيرا نيترات اكسيژن محلول را تخليه نمي كند ، نيترات هنوز هم يك آلاينده است (Grady و همكاران 1999). نيتروژن نيترات مي تواند توسط گياهان و جلبك ها به مواد آلي تبديل شود. هنگامي كه نيترات در غلظت هاي بالا وجود داشته باشد ، مي تواند منجر به رشد "شكوفايي جلبك" شود ، كه پتويي در سطح آب دريافت كننده ايجاد مي كند ، كه علاوه بر غير طبيعي و ناخوشايند به نظر مي رسد ، مي تواند درجه حرارت ، سطح نور و اكسيژن را تغيير دهد در دسترس بودن ، منجر به اثرات سوverse بر اكوسيستم آبزيان مي شود. غلظت نيتروژن نيترات زياد در آب آشاميدني در ارتباط با ازن ژنراتور با "سندرم كودك آبي" مرتبط است ، جايي كه نيترات با ظرفيت حمل اكسيژن هموگلوبين در خون تداخل مي كند ، به طور بالقوه منجر به مرگ مي شود.فاضلاب حاوي انواع مواد جامد است ، از مواد معدني بزرگ مانند سنگها و پارچه ها گرفته تا سلول هاي باكتريايي ميكروسكوپي ، كه همه آنها بايد قبل از تخليه از جريان فاضلاب خارج شوند. ذرات بزرگتر مي توانند باعث انسداد كانال ها شوند20 جريان آب همراه با جاري شدن سيل. در حاليكه ذرات كوچكتر مي توانند در دسترس بودن نور خورشيد براي گياهان آبزي را در سختي گير كاهش دهند و بر درجه حرارت جريان آب تأثير بگذارند. مواد جامد بر اساس اندازه فيزيكي و اختلاف چگالي از فاضلاب خارج مي شوند. به عنوان مثال ، پس از ورود به محلول تصفيه ، فاضلاب معمولاً از يك صفحه 6 ميلي متري عبور مي كند ، در حالي كه ذرات جامد مانند لخته هاي لجن فعال با فراهم آوردن شرايط ساكن ، زمان اقامت كافي براي نشستن آنها در سپتيك تانك و ته مخازن شفاف را از بين مي برند